વિશà«àªµàª¾àª¸
-- વારà«àª¤àª¾àª•àª¾àª° :: ઓમ ગà«àª°à«, અમદાવાદ
અમદાવાદ જેવા મોટા શહેરમાં બે મોટી ફેકટરીઓ ધરાવતા શેઠકરસનદાસ શહેરના ખà«àª¬ જ પà«àª°àª¤àª¿àª·à«àª િત અને ધનિક વà«àª¯àª•à«àª¤àª¿ તરીકે જાણીતા હતા. શહેરનાં લગàªàª— બધા જ પà«àª°àª¤àª¿àª·à«àª િત માણસો àªàª®àª¨à«€ ખà«àª¬ ઈજà«àªœàª¤ કરતા અને ‘શેઠ' તરીકે જ સંબોધન કરતા. અમદાવાદ બહારની કોઇપણ વà«àª¯àª•à«àª¤àª¿ જયારે àªàª®àª¨à«‡ આટલà«àª‚ માન મળતà«àª‚ દેખે તો àªàª®àª¨à«‡ તો àªàªµà«àª‚ જ લાગતà«àª‚ કે આ માણસ આખા શહેરનો પà«àª°àª§àª¾àª¨àª®àª‚તà«àª°à«€ છે. પરંતૠશહેરમાં આ ધનિક અને દયાળૠàªàªµàª¾ શેઠકરસનદાસના પà«àª°àª–ર વિરોધી અને દà«àª¶à«àª®àª¨ જેવા મંજà«àª¨àª¾àª¥ પણ રહેતા હતા. મંજà«àª¨àª¾àª¥ પૈસેટકે àªàª•àª¦àª® સà«àª–à«€ અને સમૃદà«àª§ હતા. શહેરમાં શરાફીનો વેપાર કરતા મંજà«àª¨àª¾àª¥àª¨à«àª‚ નામ શરાફી પેઢીઓમાં મોખરાનà«àª‚ હતà«àª‚. અમદાવાદના મોટા મોટા ધનિકોને વà«àª¯àª¾àªœà«‡ પૈસા આપવાનà«àª‚ કામ મંજà«àª¨àª¾àª¥ જેવા ખમતીધર જ કરી શકે.
મંજà«àª¨àª¾àª¥ અને કરસનદાસ વચà«àªšà«‡ àªàª• સમયે ગાઢ મિતà«àª°àª¤àª¾ હતી. શહેરના àªàª• ટà«àª°àª¸à«àªŸàª®àª¾àª‚ તે બંને ટà«àª°àª¸à«àªŸà«€àª“ હતા. àªàª• વાર ટà«àª°àª¸à«àªŸàª¨àª¾ વહીવટ માટે થયેલી ચડસાચડસીઠતે બંને વચà«àªšà«‡ કડવાશ પેદા કરી દીધી હતી. àªàª• નજીવા કારણોસર થયેલી બોલાચાલી બાદ બંનેના અહં ટકરાયા હતા àªàªŸàª²à«‡ બંને વચà«àªšà«‡ અબોલા થઈ ગયેલા હતા.
કà«àª¦àª°àª¤ કà«àª¯àª¾àª°à«‡àª¯ બધાનો સમય àªàª•àª¸àª°àª–à«‹ રાખતી નથી અને આ જ કà«àª¦àª°àª¤àª¨à«‹ કà«àª°àª® છે. ઠઅનà«àª¸àª¾àª° શેઠકરસનદાસ પર અચાનક આરà«àª¥àª¿àª• તકલીફ આવી પડી. વિદેશોમાં વેચેલાં તેમના ઉતà«àªªàª¾àª¦àª¨à«‹àª¨à«€ ચૂકવણીમાં વિલંબ થવાથી છેલà«àª²àª¾ છ મહિનાથી તેમની આરà«àª¥àª¿àª• સà«àª¥àª¿àª¤àª¿ ડામાડોળ થઈ ગઈ હતી. શેઠકરસનદાસના સાહસિક સà«àªµàªàª¾àªµàª¨à«‡ કારણે તેઓ પોતાની કà«àª·àª®àª¤àª¾ કરતાં ચારેક ગણો વેપાર કરતા હતા. પૈસાની આવનજાવન ઠકà«àª¶àª³àª¤àª¾àª¥à«€ સંàªàª¾àª³àª¤àª¾ હતા. પરંતૠવિદેશના અમà«àª• દેશોમાં વà«àª¯àª¾àªªà«‡àª²à«€ આરà«àª¥àª¿àª• મંદીને કારણે ચૂકવણીનà«àª‚ ચકà«àª° ખોરવાઈ જવાથી પૈસાની ખેંચ ઊàªà«€ થયેલી. સમય àªàªµà«‹ આવેલો કે ૧૫ દિવસ પછી ફેકટરીના કરà«àª®àªšàª¾àª°à«€àª“ને પગાર ચૂકવવા માટે જ પૈસા હતા નહીં. કરà«àª®àªšàª¾àª°à«€àª“ની સંખà«àª¯àª¾ પણ ઘણી હતી અને કાચા માલના વેપારીઓ પણ ઘણાં હતા, તેને કારણે ચૂકવણીનો આંકડો પણ મોટો હતો. શહેરના નાના શરાફો આ મà«àª¸à«€àª¬àª¤àª®àª¾àª‚ આવડી મોટી રકમનà«àª‚ ધિરાણ કરી શકે તેમ ન હતા.
કરસનદાસની આરà«àª¥àª¿àª• સંકડામણની વાતો મંજà«àª¨àª¾àª¥ સà«àª§à«€ પહોંચી ગયેલી હતી. આ વાતથી મંજà«àª¨àª¾àª¥àª¨à«‡ તો મનોમન ખà«àª¶à«€ થયેલી. કરસનદાસે તે દિવસે તેમના àªàª•àª¾àª‰àª¨à«àªŸ વિàªàª¾àª— સાથે સંતલસ કરી ફેકà«àªŸàª°à«€àª¨à«€ વરà«àª¤àª®àª¾àª¨ સà«àª¥àª¿àª¤àª¿ વિશે સરવૈયà«àª‚ કાઢà«àª¯à«àª‚. તેમના મનમાં ઉથલપાથલ મચી ગઈ હતી. રકમ મોટી હતી અને આવી વિકટ પરિસà«àª¥àª¿àª¤àª¿àª¨à«‹ સામનો પણ પહેલીવારનો હતો. સાંજે ઘેર પહોંચà«àª¯àª¾ બાદ ડà«àª°àª¾àªˆàªµàª°àª¨à«‡ વહેલી રજા આપી દીધી. રોજની જેમ તેમણે નિતà«àª¯àª•à«àª°àª® પતાવà«àª¯à«‹ અને હાથમાં àªàª• નાનકડી બà«àª°à«€àª«àª•à«‡àª¸ લઈને ગાડીમાં બેઠા અને કોઈને કશà«àª‚ જ જણાવà«àª¯àª¾ વગર ગાડી લઈને બહાર નીકળà«àª¯àª¾. મનમાં ચાલતી ઉથલપાથલ ફરીથી તેમની ઉપર હાવી થઈ ગઈ.
કેટલાય લાંબા સમય બાદ તેઓ કાંકરિયાની પાળે જઈને બેઠા. પાણીને અડીને આવતી ઠંડી હવા તેમના વિચારોને પણ ઠંડક આપતી હતી. થોડા વરસો પહેલાંનો સમય તેમને યાદ આવà«àª¯à«‹ જયારે મહિનાના મોટાàªàª¾àª—ના રવિવારની ખà«àª¶àª¨à«àª®àª¾ સવાર તેઓઠઅહીં મંજà«àª¨àª¾àª¥ જેવા અમà«àª• મિતà«àª°à«‹ સાથે વિતાવી હતી. બીજા કોઈ ન આવે પણ મંજà«àª¨àª¾àª¥ અવશà«àª¯ અહીં આવે જ. ઠસમયે બંને ધંધાની ઓછી પરંતૠઆધà«àª¯àª¾àª¤à«àª®àª¿àª• અને સામાજિક વાતો વધારે કરતા હતા. થોડે દૂર àªàª• બાંકડા પર તà«àª°àª£ સીનીયર સીટીàªàª¨ લાગતા મિતà«àª°à«‹ ગપાટા મારતા હતા. હાથમાં ચાની પવાલી અને àªàª• àªàª• ચૂસકી સાથે થતી અલકમલકની વાતો જોઈ તેમને પોતાના ધનવાન હોવાના વિશે શંકા થઈ. પૈસા અને ધંધાની દોડાદોડમાં કેટલà«àª‚ બધà«àª‚ જીવન વિસરાઈ ગયà«àª‚ છે તેનો ખà«àª¯àª¾àª² આવà«àª¯à«‹. આકાશમાં ખીલેલા ચંદà«àª°àª¨à«àª‚ પà«àª°àª¤àª¿àª¬àª¿àª‚બ તળાવના પાણીમાં લહેરાતà«àª‚ હતà«àª‚ તેવી રીતે તળાવની પાળે મà«àª•à«‡àª²à«€ ઊંચી હેલોજન લાઈટનà«àª‚ પà«àª°àª¤àª¿àª¬àª¿àª‚બ પણ પાણીમાં લહેરાતà«àª‚ હતà«àª‚. ટà«àª°àª¾àª«àª¿àª•àª¨à«‹ ઘોંઘાટ ન હોવા છતાં કરસનદાસના મનમાં ઊઠેલો ઘોંઘાટ તેમને ચેનથી બેસવા નહોતો દેતો.
જૂના વિચારોને ખંખેરીને કરસનદાસ àªàª•àª¦àª® ઊàªàª¾ થઈ ગયા અને ગાડી સતà«àª¯àª¾àª—à«àª°àª¹ છાવણીમાં બનેલા વૈàªàªµà«€ બંગલાઓ તરફ હંકારી મૂકી. હંકારેલી ગાડી àªàª• બંગલાના ગેટમાં પà«àª°àªµà«‡àª¶à«€. બંગલાના મોટા ગેટ પાસે મà«àª•à«‡àª²à«€ ‘મંજà«àª·àª¾’ નામની તકતી પર તેમણે આછી નજર નાખી. તકતી સà«àªŸà«àª°à«€àªŸ લાઈટના અજવાળામાં ચમકતી હતી. કોઈ મહેમાન આવà«àª¯à«àª‚ જાણીને અંદરથી àªàª• નોકર દોડીને બહાર આવà«àª¯à«‹. કરસનદાસે મંજà«àª¨àª¾àª¥ વિશે પૂછà«àª¯à«àª‚ àªàªŸàª²à«‡ નોકરે તેમને અંદર આવકારીને સોફા પર બેસવાનà«àª‚ જણાવà«àª¯à«àª‚ અને નામ પૂછà«àª¯à«àª‚. ઠજ સમયે અંદરથી મંજà«àª¨àª¾àª¥àª¨à«€ પતà«àª¨à«€ ઉષા બહાર આવી અને કરસનદાસને જોઇને આશà«àªšàª°à«àª¯ પામી ગઈ. ઉષાની આંખોમાં ખà«àª¶à«€ સà«àªªàª·à«àªŸ દેખાઈ આવતી હતી. મંજà«àª¨àª¾àª¥ સાથેની મિતà«àª°àª¤àª¾àª¨à«€ ઉષા પણ સાકà«àª·à«€ હતી. કરસનદાસે બેઠા બેઠા જ નમસà«àª¤à«‡ કીધà«àª‚ પણ જવાબ આપà«àª¯àª¾ વિના જ ઉષા અંદર દોડી ગઈ અને અંદર જઈને મંજà«àª¨àª¾àª¥àª¨à«‡ જણાવà«àª¯à«àª‚. નોકર રસોડામાં પાણી લેવા ચાલી ગયો અને ઠજ અરસામાં મંજà«àª¨àª¾àª¥ આશà«àªšàª°à«àª¯ સાથે ડà«àª°à«‹àªˆàª‚ગરૂમમાં આવà«àª¯àª¾.
‘કેડી તમેં...અતà«àª¯àª¾àª°à«‡ અને આમ અચાનક..?' મંજà«àª¨àª¾àª¥ સોફા પરથી ઊàªàª¾ થઈને àªàª•à«€àªŸàª¶à«‡ પોતાની તરફ જોતા કરસનદાસને પૂછà«àª¯à«àª‚.
કરસનદાસ ગળગળા થઈ ગયેલા પરંતૠઠકાબેલ માણસે પોતાની જાતને કાબૂમાં રાખી હતી. પરંતૠઠકશà«àª‚ બોલે ઠપહેલા જ મંજà«àª¨àª¾àª¥à«‡ ફરી પૂછà«àª¯à«àª‚. “કેટલા બધા સમય પછી ?...શà«àª‚ ચાલે છે ?..આપ આનંદમાં તો છો ને ?”
‘હા આનંદમાં તો છà«àª‚ પણ ખરો અને.... નથી પણ...” કરસનદાસનà«àª‚ વાકà«àª¯ પૂરà«àª‚ થાય ઠપહેલાં ઠજ સમયે નોકર ટà«àª°à«‡àª®àª¾àª‚ પાણીનો ગà«àª²àª¾àª¸ લઈને તà«àª¯àª¾àª‚ આવી પહોંચà«àª¯à«‹. મંજà«àª¨àª¾àª¥ અને કરસનદાસની વચમાં જઈને ટà«àª°à«‡ હાથમાં લઈને ઊàªà«‹ રહી ગયો.
‘કેડીàªàª¾àªˆ બેસો તો ખરા..મને તો હજૠપણ માનà«àª¯àª¾àª®àª¾àª‚ નથી આવતà«àª‚ કે તમે અમારા તà«àª¯àª¾àª‚ પધારà«àª¯àª¾ છો.' ઉષા બોલી ઉઠી.
બà«àª°à«€àª«àª•à«‡àª¸ નીચે મà«àª•à«€àª¨à«‡ પાણીનો ગà«àª²àª¾àª¸ હાથમાં લઈને કરસનદાસ ઉરà«àª«à«‡ કેડી સોફામાં જેવા બેઠા તે જ સમયે મંજà«àª¨àª¾àª¥ બોલà«àª¯àª¾. ‘બીજી બધી વાત પછી ઉષા, તà«àª‚ àªàª®àª¨à«‡ àªàª¾àªµàª¤à«€ આદà«àªµàª¾àª³à«€ ચા મà«àª•àª¾àªµ. ઘણાં બધા સમય પછી સાથે ચા પીશà«àª‚. àªàª²à«‡ ને આજે ઊંઘ મોડી આવે.’ મંજà«àª¨àª¾àª¥ કરસનદાસની બાજà«àª¨àª¾ સીંગલ સોફામાં જઈને બેઠા. કરસનદાસની આરà«àª¥àª¿àª• પરિસà«àª¥àª¿àª¤àª¿àª¥à«€ વાકેફ મંજà«àª¨àª¾àª¥ àªàª®àª¨à«€ આંખોમાંના પà«àª°àª¶à«àª¨à«‹ ઉકેલવા મથી રહà«àª¯àª¾ હતા. કેડી પણ ઠપà«àª°àª¶à«àª¨à«‹àª¨à«€ રજૂઆત કરવા માટે કોઈ બીજી વાતનà«àª‚ ઓઠà«àª‚ શોધી રહà«àª¯àª¾ હતા.
થોડા મહિનાઓ પહેલા àªàª• જાહેર કારà«àª¯àª•à«àª°àª®àª®àª¾àª‚ અનાયાસે àªà«‡àª—ા થયા તà«àª¯àª¾àª°à«‡ મંજà«àª¨àª¾àª¥àª¨à«€ આંખોમાં જે àªàª¾àªµ હતો તે અતà«àª¯àª¾àª°à«‡ સાવ ગાયબ હતો તેવà«àª‚ કેડી સà«àªªàª·à«àªŸ જોઈ શકતા હતા. આ કારણસર જ તà«àª¯àª¾àª°à«‡ કેડીઠટૂંકમાં પોતાની આરà«àª¥àª¿àª• જરૂરિયાત વિશેની બાજી મંજà«àª¨àª¾àª¥ સામે ખà«àª²à«àª²à«€ કરી દીધી. શહેરનો દાનવીર કરà«àª£ ગણાતો કેડી અતà«àª¯àª¾àª°à«‡ પોતાના દરવાજે મદદ માંગવા આવà«àª¯à«‹ છે તે વાત મંજà«àª¨àª¾àª¥ માટે અકથà«àª¯ લાગતી હતી. ખબર નહીં કેમ પણ અતà«àª¯àª¾àª° સà«àª§à«€ તà«àª°àª¾àª‚સી નજરે àªàª•àª¬à«€àªœàª¾àª¨à«‡ દેખનારા બંને નજર મિલાવીને વાત કરતા હતા. બંને વચà«àªšà«‡ કોઈ દંઠકે અહંનà«àª‚ આવરણ દેખાતà«àª‚ ન હતà«àª‚. ડાઈનીંગ ટેબલ પાસે ઊàªà«‡àª²à«€ ઉષા પણ આ જોઇને નવાઈ પામતી હતી. ચા પીતાં પીતાં ધીમા અવાજે થયેલી બંનેની વાતો વિશે જાતજાતના તરà«àª• વિતરà«àª• કરતી ઉષા થોડી બેચેન પણ હતી. મંજà«àª¨àª¾àª¥à«‡ કેડીની વાત ધà«àª¯àª¾àª¨àª¥à«€ સાંàªàª³à«€ અને જણાવà«àª¯à«àª‚ કે કાલે તમારે જેટલી રકમની જરૂર હોય àªàªŸàª²à«€ રકમનો ચેક આપની ઓફિસે પહોંચી જશે. થોડીવારમાં જ હાથમાં બà«àª°à«€àª«àª•à«‡àª¸ લઈને કેડી ઊàªàª¾ થયા અને મંજà«àª¨àª¾àª¥ સામે હાથ મિલાવી બહાર નીકળà«àª¯àª¾. મંજà«àª¨àª¾àª¥ ઓટલે ઊàªàª¾ રહીને કેડીની ગાડી દરવાજાની બહાર નીકળી તà«àª¯àª¾àª‚ સà«àª§à«€ તà«àª¯àª¾àª‚ તાકી રહà«àª¯àª¾.
વિચારમગà«àª¨ મંજà«àª¨àª¾àª¥ ઘરમાં આવીને સોફા પર બેઠા અને તરત જ રસોડામાંથી ઉષા અને રૂમમાંથી તેમનો દીકરો મિલાપ પણ તેમની સામેના સોફા પર બેસી ગયા. બંનેની આંખોમાં ડોકાતા પà«àª°àª¶à«àª¨à«‹ વાંચીને મંજà«àª¨àª¾àª¥ સહેજ મલકાયા. મંજà«àª¨àª¾àª¥à«‡ બંનેને કેડી સાથે થયેલી વાતથી વાકેફ કરà«àª¯àª¾. મિલાપે તરત જ કહà«àª¯à«àª‚ કે, “જે માણસે બીજાના ટà«àª°àª¸à«àªŸ માટે થઈને આપની સામે આકà«àª·à«‡àªªà«‹ કરà«àª¯àª¾ અને àªàª˜àª¡à«‹ કરà«àª¯à«‹ તેવા માણસ સામે આવી દરિયાદિલી તો મૂરà«àª–ામી ન કહેવાય? ખરેખર તો તેને ટેકો નહીં કરીને દà«àª¨àª¿àª¯àª¾ સામે ખà«àª²à«àª²à«‹ પાડવાનો આ ઉચિત સમય હતો.”
મિલાપની વાત સાંàªàª³à«€ મંજà«àª¨àª¾àª¥ બોલà«àª¯àª¾, “તà«àª‚ જે ટà«àª°àª¸à«àªŸàª¨à«€ વાત કરે છે ઠબીજાનà«àª‚ હતà«àª‚ ઠવાત સાચી છતાં તે ટà«àª°àª¸à«àªŸàª¨à«àª‚ નà«àª•àª¸àª¾àª¨ ન થાય તે જોવાની તેમની જવાબદારી તેમણે તે સમયે બરાબર નિàªàª¾àªµà«€ હતી. મારો તો તેમાં સà«àªµàª¾àª°à«àª¥ હતો અને હà«àª‚ મારી મિતà«àª°àª¤àª¾àª¨à«‹ ગેરફાયદો લેવા માંગતો હતો. તે સમયે અમારી વચà«àªšà«‡ થયેલા ટકરાવમાં જો કારણàªà«‚ત હોય તો ફકà«àª¤ àªàªœ હતà«àª‚ કે મારો પરà«àª¸àª¨àª² સà«àªµàª¾àª°à«àª¥ અને તેમનો જવાબદારીàªàª°à«àª¯à«‹ સંસà«àª¥àª¾àª•à«€àª¯ સà«àªµàª¾àª°à«àª¥. ઠસમયે જે થયà«àª‚ ઠàªàª• ઉતાવળિયà«àª‚ પગલà«àª‚ હતà«àª‚ અને àªàª®àª¾àª‚ àªàª•àª¬à«€àªœàª¾àª¨àª¾ અહમ ટકરાયા હતા. અતà«àª¯àª¾àª°à«‡ મારી સામે મદદનો હાથ લંબાવનાર મારો કોઈ દà«àª¶à«àª®àª¨ નહીં પણ આ શહેરનો મોàªà«€ વà«àª¯àª•à«àª¤àª¿ હતો. àªàª®àª£à«‡ આપેલાં દાન પà«àª£à«àª¯àª¥à«€ આજે પણ કેટલાંય લોકોના ઘર ચાલે છે. તેમના કરà«àª®àªšàª¾àª°à«€àª“નો પગાર ન થાય તો શહેરમાં વરà«àª·à«‹àª¥à«€ સાચવેલી પોતાની શાખની ધૂળધાણી થઈ જાય àªàª¨àª¾ કરતા હજારો કરà«àª®àªšàª¾àª°à«€àª“ મà«àª¶à«àª•à«‡àª²à«€àª®àª¾àª‚ મà«àª•àª¾àª¯ તે વધારે અગતà«àª¯àª¨à«àª‚ હતà«àª‚ તેવà«àª‚ તેમની વાતોમાંથી જણાઈ આવતà«àª‚ હતà«àª‚. આ શહેરના લોકો તેમને ‘ધરà«àª®àª¾àª¤à«àª®àª¾’ માને છે જે તેમના સદગà«àª£à«‹àª¨à«‡ કારણે જ છે. જો આવા માણસ પર મà«àª¸à«€àª¬àª¤à«‹àª¨à«àª‚ આઠતૂટી પડે તો આ શહેરનાં લોકોનો àªàª—વાન અને સતà«àª•àª¾àª°à«àª¯à«‹ પરથી વિશà«àªµàª¾àª¸ જ ઉઠી જાય અને વરà«àª·à«‹ સà«àª§à«€ ઠલોકો આ દાખલો યાદ રાખે કે àªàª• ધરà«àª®àª¾àª¤à«àª®àª¾ હતો છતાં પણ કà«àª¦àª°àª¤à«‡ તેને ના છોડà«àª¯à«‹. બેટા હà«àª‚ àªàªµà«‹ કોઈ દાખલો આ શહેરને આપવા માંગતો નથી.”
“પણ પપà«àªªàª¾ આ માણસને આટલી મોટી રકમ આપવામાં જોખમ કેટલà«àª‚ બધà«àª‚ કહેવાય? જો આપણી રકમ પાછી ન આપી શકે તો ?”
“બેટા આટલા વરસ આ ધંધામાં નીકળà«àª¯àª¾ છે ઠàªàª®àª¨à«‡àª® નથી કાઢà«àª¯àª¾? કરસનદાસની આરà«àª¥àª¿àª• હાલત વિશેની જાણકારી મને પહેલેથી જ હતી, પરતà«àª‚ ઠદેવાદાર માણસ નથી àªàªŸàª²à«‡ àªàª®àª£à«‡ ધિરાણ આપવામાં કોઈ જોખમ નથી. àªàª®àª¨à«€ àªàª• ફેકટરીઠઆ વરસે ગયા વરસ કરતા ડબલ ઉતà«àªªàª¾àª¦àª¨ કરેલà«àª‚ છે તેની પણ મને જાણકારી છે. અને બીજી ખાસ વાત કે ધિરાણની રકમ સામે તે પોતાની àªàª• જમીનના દસà«àª¤àª¾àªµà«‡àªœàª¨à«‡ ગીરવે મà«àª•àªµàª¾ માટે લઈને આવà«àª¯àª¾ હતા જેની બજાર કિંમત ધિરાણની રકમ કરતા સાતેક ગણી થાય છે. આવા માણસ ઉપર શંકા કરવી àªàªŸàª²à«‡ આઠપર શંકા કરવા બરાબર ગણાય જે કà«àª¯àª¾àª°à«‡àª¯ તેની ઊંચાઈથી નીચે નથી પડતà«àª‚.”
“પપà«àªªàª¾ તમારી વાત સાચી હશે àªàª®àª¾àª‚ બેમત ન હોઈ શકે પરંતૠતોય હà«àª‚ તમારી જગà«àª¯àª¾àª હોઉં તો ઠદસà«àª¤àª¾àªµà«‡àªœ àªàª• ગેરંટી તરીકે તો મારી પાસે રાખી જ લઉં.”
“મિલાપ તારી વાત પણ સાચી જ છે પરંતૠહà«àª‚ કેડીને ઘણાં વરસોથી ઓળખà«àª‚ છà«àª‚. તેમના શબà«àª¦à«‹àª¥à«€ મોટી કોઈ બાહેંધરી જ ના હોઈ શકે. જમીનના કાગળિયાં રાખà«àª¯àª¾ હોત તો આ કà«àª·àª£à«‡ આપણાંથી વામણા આ દà«àª¨àª¿àª¯àª¾àª®àª¾àª‚ બીજા કોઈ ન હોત. યાદ રાખજે આપણો પૈસો જયારે àªàª®àª¨à«‡ તà«àª¯àª¾àª‚થી પાછો આવશે તà«àª¯àª¾àª°à«‡ વધૠપà«àª£à«àª¯àª¶àª¾àª³à«€ બનીને આવશે અને ઠપૈસાથી આપણી સાત પેઢીઓ જાહોજલાલીમાં જીવશે.”
સમય સાથે બનà«àª¯à«àª‚ પણ àªàªµà«àª‚ કે શેઠકરસનદાસના નસીબ આડેથી પાંદડà«àª‚ કà«àª¦àª°àª¤à«‡ બહૠàªàª¡àªªàª¥à«€ હટાવી દીધà«àª‚. બે મહિનામાં જ શેઠકરસનદાસ બે ચેક લઈને મંજà«àª¨àª¾àª¥ પાસે પહોંચી ગયા. મà«àª¦à«àª¦àª²àª¨à«€ રકમનો ચેક તો મંજà«àª¨àª¾àª¥à«‡ સà«àªµà«€àª•àª¾àª°à«àª¯à«‹ પણ તેની સાથે લાવેલો વà«àª¯àª¾àªœàª¨à«€ રકમનો ચેક ના સà«àªµà«€àª•àª¾àª°à«àª¯à«‹. કરસનદાસે ઘણો આગà«àª°àª¹ કરà«àª¯à«‹ પરંતૠમંજà«àª¨àª¾àª¥à«‡ જણાવà«àª¯à«àª‚ કે, “આ વà«àª¯àª¾àªœàª¨à«€ રકમ સà«àªµà«€àª•àª¾àª°à«àª‚ તો આપ જે વિશà«àªµàª¾àª¸à«‡ મારા આંગણે આવà«àª¯àª¾ હતા ઠવિશà«àªµàª¾àª¸àª¨à«‡ લાંછન લાગે. તમે તમારા કપરા સમયમાં મારા પર જે વિશà«àªµàª¾àª¸ મà«àª•à«àª¯à«‹ ઠવિશà«àªµàª¾àª¸ આપણી મિતà«àª°àª¤àª¾ પર મà«àª•à«àª¯à«‹ હતો; નહીં કે મારી આરà«àª¥àª¿àª• કà«àª·àª®àª¤àª¾ પર. ઠમિતà«àª°àª¤àª¾ પણ આ વà«àª¯àª¾àªœàª¨à«€ રકમ લઉં તો લાજી ઉઠે.”
શેઠકરસનદાસ પણ ઠસમયે વિચારી રહà«àª¯àª¾ હતા કે આ માણસને મà«àª à«àª à«€ ઊંચેરો ગણવો કે બંને વચà«àªšà«‡àª¨à«€ મિતà«àª°àª¤àª¾àª¨à«‡ મà«àª à«àª à«€ ઉંચેરી ગણવી. બંને મિતà«àª°à«‹ àªàª•àª¬à«€àªœàª¾àª¨à«‡ àªà«‡àªŸà«€ પડà«àª¯àª¾ તà«àª¯àª¾àª°à«‡ બંનેની આંખોમાં àªà«‡àªœ હતો. આટલા વરà«àª·à«‹àª¨àª¾ અબોલા પછી આ શહેરમાં મિતà«àª°àª¤àª¾ અને સખાવતના નવા અધà«àª¯àª¾àª¯ લખાવાના હતા ઠપણ નકà«àª•à«€ થઈ ગયà«àª‚ હતà«àª‚. જે નજીવી બાબત માટે તેઓ વચà«àªšà«‡ અબોલા થયા હતા ઠજ બાબતને લઈને શેઠકરસનદાસે નકà«àª•à«€ કરà«àª¯à«àª‚ કે આપવી પડતી વà«àª¯àª¾àªœàª¨à«€ રકમમાંથી જ મંજà«àª·àª¾ નામે àªàª• ટà«àª°àª¸à«àªŸ ઊàªà«àª‚ કરવà«àª‚.
-- વારà«àª¤àª¾àª•àª¾àª° :: ઓમ ગà«àª°à« , અમદાવાદ
• Share •